تاحالا برایتان سوال بوده وثیقه مورد قبول دادگاه جهت آزادی مشروط دارای چه ویژگی هایی است؟
سالن های دادگاه هر روزه مملو از افرادی است که درصد بالایی از آنها خواهان آزادی مشروط عزیزان خود هستند. برای این آزادی مشروط شما نیاز به وثیقه دارید.
در ادامه این مقاله خواهید فهمید وثیقه مورد قبول دادگاه چه ویژگی هایی دارد.
حتما میدانستید که با وجود قانون آزادی مشروط متهمان میتوانند متهمان با قرار دادن وثیقه میتوانند تا به اتمام رسیدن روند قانونی دادرسی آزاد باشند.
اگر در خصوص آزادی مشروط و شرایط دریافت آن اطلاعات ندارید میتوانید جهت کسب اطلاعات به لینک زیر مراجعه کنید:
چه کسانی مشمول قانون آزادی با سند میشوند؟
وثیقه جهت آزادی مشروط
یکی از کاربردی ترین و مهم ترین راه های دریافت آزادی مشروط برای افراد واجد شرایط قرار دادن وثیقه و تهعد مالی است.
آزادی مشروط حق تمام متهمان است. اما برای دریافت ان نیاز به وثیقه است. اگر کسی وثیقه مورد نظر را نداشته باشد نمیتواند از این حق قانونی خود استفاده کند.
اگر شما هم جزو این افراد هستید و وثیقه و سند ندارید نگران نباشید. شما میتوانید به راحتی با اجاره سند های قانونی در کنار عزیزان خود باشید.
وثیقه مورد قبول دادگاه
در ادامه میخواهیم ویژگی های یک سند مورد قبول دادگاه جهت وثیقه را بررسی کنیم.
ابتدا لازم است بدانید چه اموالی به عنوان وثیقه برای متهم قابل قبول است.
طبق بند ۴ ماده ۱۳۲ قانون آئین دادرسی کیفری ایران اموالی که میتوان جهت وثیقه به دادگاه معرفی و ارائه داد را در موارد زیر خلاصه کرده است:
وجه نقد، ضمانت نامه بانکی معتبر یا مال منقول و غیر منقول میتوانند جهت وثیقه برای دادگاه مورد استفاده قرار گیرند.
از آنجایی که مشخص است طبق این قانون هیچ محدودیتی وجود ندارد و هرگونه مالی که دارای ارزش باشند میتوانند به عنوان وثیقه مورد استفاده قرار گیرند.
به همین علت متهم این امکان را دارد که حتی وسیله نقلیه خود را به عنوان یک مال منقول تحت عنوان وثیقه جهت آزادی خودش به دادگاه معرفی کند.
در این زمان خود مالی که به عنوان وثیقه معرفی شده است توقیف می شوند.
این نکته را فراموش نکنید که در خصوص اموال غیر منقول مانند زمین و خانه یا حتی آپارتمان، دریافت وثیقه به معنای بازداشت سند مورد نظر آن ملک امکان پذیر است.
تعیین ارزش وثیقه مورد قبول دادگاه
لازم است بدانید تعیین ارزش و میزان مبلغ وثیقه مورد قبول دادگاه بر اساس صلاحدید و بر عهده مرجع قضایی مورد نظر است.
این به این معناست: مرجع قضایی که دستور صادر شدن قرار وثیقه می دهد باید ارزش و میزان وثیقه مورد قبول را تعیین کند.
به همین علت این مبلغ بر اساس نوع جرم ارتکابی و شدت و ضعف آن و همچنین بر مبنای میزان خسارت وارد شده و شرایط موجود در پرونده و وضعیت طرفین ارزیابی و اعلام می گردد.
پس از تعیین ارزش وثیقه مورد قبول شخص متهم باید معادل مبلغ تعیین شده وجه نقد یا ضمانت نامه بانکی معتبر یا مال منقول یا غیر منقول به دادگاه معرفی کند.
از این اموال به عنوان وثیقه استفاده میشود و فرد متهم میتواند آزادی را تا زمان دادرسی بدست آورد.
تعیین نوع وثیقه به عهده کیست؟
نکته بعدی که ممکن است به آن فکر کنید و برایتان سوال باشد این است که با وجود عدم وجود محدودیت در ارائه وثیقه چه کسی تعیین میکند وثیقه مورد قبول دادگاه چه باشد؟
در ابتدا مطالب متوجه شدید که تعیین ارزش و مبلغ وثیقه به عهده مرجع قضایی است. با توجه به نوع و شدت جرم این مبلغ تعیین میشود.
همینطور متوجه شدید جهت معرفی وثیقه هیچ گونه محدودیتی وجود ندارد. شما میتوانید وجه نقد، ضمانت نامه بانکی معتبر یا مال منقول و غیر منقول را به عنوان وثیقه معرفی کنید.
تمام موارد ذکر شده مورد قبول دادگاه هستند. اما چه کسی تعیین میکند وثیقه از چه نوعی باشد؟ مرجع قضایی یا متهم؟
در مواردی این امکان وجود دارد که به عنوان نمونه مقام قضایی مورد نظر جهت قرار تامین کیفری دستور صادر شدن قرار وثیقه نقدی را می نماید.
اما آیا متهم حق این را دارد به جای پرداخت وجه نقد جهت وثیقه اقدام به معرفی مال منقول یا غیر منقول به ارزش همان مبلغ را انجام دهد یا این حق را ندارد؟
از اساس ماده قانونی قرار وثیقه که به طور واضح در آن ذکر شده است، بله متهم این امکان را دارد که معرفی نوع وثیقه را خودش انجام دهد.
او حق را دارد که تعیین کند چه مالی را تحت عنوان وثیقه به دادگاه معرفی و ارائه جهت سند وثیقه برای دادگاه کند.
به توضیح بهتر میتوان گفت که مقام قضایی مجاز نمی باشد دستور قرار وثیقه از نوعی بخصوص را صادر نماید و نوع وثیقه را محدود به یکی از موارد مندرج در قانون وثیقه الزام نماید.
